De Implementatiedokter
Ons brein en onzekerheid in projecten
Zekerheid is een basisbehoefte van de mens. Hoe avontuurlijk je ook bent, ons primitieve oerbrein is zo bedraad dat het alarm slaat zodra het onzekerheid ervaart. Helemaal onbewust, zonder dat je daar ook maar iets over te zeggen hebt. En laten projecten nou juist een bron van onzekerheid zijn…
Als je je bewust bent van hoe dat werkt in onze hersenen dan kun je er mee gaan werken. Nee, projecten worden er niet onzekerder door, maar je herkent wel het (vaak ingewikkelde) gedrag dat erdoor getriggerd wordt. En je ontwikkelt technieken waarmee je vervolgens het rationele brein weer snel terug ‘online’ kunt brengen.
1 comment on “Ons brein en onzekerheid in projecten”
Hallo Petra, terecht wat jij hier zegt. Ik denk dan aan Kahneman’s ‘Fast thinking, slow thinking’. Hij onderscheidt twee ‘persoonlijkheden’ of systemen in ons brein. Systeem 1 van vechten of vluchten, snelle voorkeuren of afkeuren, triggers, patronen, snelle how to’s, automatismen die ons helpen, etc. Systeem 2 is van het afwegen, vergelijken, prioriteiten stellen, onderzoeken.
Kahnemans boodschap is dat we veel meer doen vanuit Systeem 1 dan we beseffen. Dat is niet persé slecht, want je kunt niet alles uitgebreid overwegen. Patronen die je herkent maken dat je de gang er een beetje in houdt. Niettemin is Systeem 1 de bron van veel vertekeningen (biases) zoals Kahneman uitgebreid laat zien. Hij neigt ernaar Systeem 2 als corrector en opvoeder van Systeem 1 te beschouwen. Daar heeft hij wel gelijk in, maar toch blijft het enigszins onderbelicht dat Systeem 1 eerst veiligheid nodig heeft voor het iets wil aannemen van Systeem 2. (Door dit te schrijven zie ik het opeens duidelijker.) En daarmee zijn we weer terug bij jouw punt.