Het onbenutte potentieel in projectteams
Wat had ik als beginnende projectleider graag geweten, maar heb ik in de praktijk moeten ondervinden?
Onlangs gaf ik een workshop aan een groep masterstudenten. Een zaal vol ambitieuze high potentials, bij wie één ding duidelijk is: vroeg of laat belanden ze in de context van een project. In welke rol dan ook. In de voorbereiding liet ik mijn gedachten gaan over wat ik ze graag zou willen meegeven. Over welk advies ik graag aan het begin van mijn loopbaan had gekregen.
Ik bedacht dat ik veel dingen door schade en schande of door veel vlieguren heb geleerd. Hoe effectieve communicatie werkt. Welke belangen en invalshoeken er zijn. Hoe je een project in logische brokken op deelt. Maar dat een redelijk recent inzicht wat mij betreft het meest waardevol is om aan startende professionals mee te geven. Een inzicht dat is ontstaan uit de verwondering dat zoveel potentieel in projecten onbenut blijft.
Projectteams worden meestal opgebouwd rondom inhoudelijke kennis en ervaring. Benodigde disciplines worden zo georganiseerd, dat alle kennis die nodig is bij elkaar zit. Dat klinkt logisch en efficiënt. Maar één ding wordt daarbij volledig over het hoofd gezien.
Ik maakte een tijd geleden deel uit van een projectteam, waar alle mogelijke inhoudelijke kennis en ervaring bij elkaar was gebracht. Er was een gedegen structuur en het project liep dan ook naar verwachting. Niet bijzonder, zeker niet spectaculair.
Tot we, door een gelukkige ingeving, breder gingen kijken dan de inhoudelijke bagage die iedereen meebracht. Of de rol waarvoor hij was gevraagd. Toen bleek dat één van de teamleden bedreven was in grafisch design. Een ander maakte in zijn vrije tijd filmpjes én was als vrije tijd-badmeester prima didactisch onderlegd. Een derde was fervent gamer en een vierde schreef graag blogs.
We besloten dat iedereen zijn of haar talent op één of andere manier in zou zetten in het project. En vanaf dat moment kreeg het project vleugels. Er kwamen placemats en posters met infographics zodat gebruikers helder konden zien wat er stond te gebeuren. Er werd een prachtige e-learning gemaakt met ondersteunende games. Zo konden gebruikers oefenen met het nieuwe systeem. Storytelling werd als methodiek ingezet om mensen mee te nemen in wat de verandering voor hun betekende. Het project ging toen pas écht leven in de organisatie. En het enthousiasme van het projectteam miste zijn uitwerking niet.
Dus dit is wat ik een beginnend professional over projecten wil meegeven:
Je komt als een totaalpakket. Je bent meer dan alleen je inhoudelijke kennis. Alles wat jou makkelijk af gaat, wat je graag doet of waar je goed in bent is in potentie van toegevoegde waarde voor een project. Deel wat je sterke kanten zijn en zet ze in voor het project.
En: het is zeker niet alleen de vraag wat jij kunt inbrengen. Een project is het ultieme leer-atelier waarin je kan werken aan je vaardigheden. Bedenk dus ook wat je aan jezelf wilt ontwikkelen in het project, zodat je na iedere afgeronde opdracht bent gegroeid.