Mensen ZIJN je werk
Een introductietraining over de basics van projecten leiden. Een zaaltje vol beginnende of aspirerend projectleiders, allemaal werkzaam binnen dezelfde organisatie. Zij zit links van me. Halverwege de ochtend zie ik vanuit mijn ooghoek dat ze ongedurig wordt. Er lijkt haar iets dwars te zitten, dus ik neem haar in de eerstvolgende pauze even apart.
“Het punt is…” verzucht ze “dat ik plannen maken, faseren en structureren echt héél leuk vind. Ik dacht dat dát het werk van een projectleider is. Daarom leek het me geweldig en heb ik bij mijn baas hemel en aarde bewogen om vanaf volgende maand die rol te krijgen.”
Ze aarzelt even en vervolgt dan: “Maar ik krijg nu het gevoel dat dit maar een deel van het werk is. Dat ik toch weer achter mensen aan moet zitten en moet praten als Brugman om ze te laten doen wat ik wil.” Ze zucht en zwijgt.
Resultaatgericht
Ze was teamleider op een ICT-afdeling. Het leek het haar heerlijk om alleen nog maar resultaatgericht en structurerend aan de slag te gaan. Ze was er namelijk helemaal klaar mee om steeds met mensen bezig te moeten zijn.
Maar toen ze bij haar manager had aangegeven dat ze om die reden de rol van projectleider ambieerde, had hij eerst tegengestribbeld. Toen zij echter voet bij stuk hield had hij haar – heel listig – geadviseerd om dan eerst maar een introductietraining voor projectleiders te volgen.
En daar had ik (voor haar) licht teleurstellend nieuws.
Want natuurlijk. Plannen maken, structureren, faseren; het zijn allemaal belangrijke onderdelen van je werk als projectleider. Maar als die basis eenmaal staat, begint het werk meestal pas echt.
En dat werk heeft alles te maken met mensen.
Contactsport
Een team vormen. Beweging brengen. Communiceren. Bijsturen. Elke keer weer doen wat nodig is om resultaat te boeken. Soms is dat plannen, structureren, faseren. Maar daarnaast is het vooral motiveren, overtuigen, spiegelen, verleiden…
Projecten leiden is namelijk een contactsport.
Het die bijzondere combinatie van ‘hard’ (als in: resultaten boeken) en ‘zacht’ (zorgen dat je de mensen in beweging krijgt en dat resultaten ook echt gedragen worden) die projecten leiden het mooiste beroep van de wereld maakt.
Maar ik ben natuurlijk wat bevooroordeeld. En ik kan me voorstellen dat de omvang of de intensiteit van dit aspect van projecten leiden voor sommigen als verrassing komt. Soms zelfs een onaangename verrassing.
Vorige week ontving ik een mail van mijn deelneemster waarin ze me vertelde dat de training haar een hoop helderheid had gegeven. Nadat het stof wat was neergedaald had ze de knoop doorgehakt: ze stopt met haar baan als teamleider, ze laat de kans om projectleider te worden schieten en ze gaat aan de slag als programmeur.