Lenigheid van geest

Lenigheid van geest. Ik weet niet meer waar ik die term voor het eerst tegenkwam, maar ik gebruik hem inmiddels regelmatig. Veel van de problemen die we hebben, thuis of op het werk, blijken voort te komen uit een gebrek aan lenigheid. Je bevindt je in een situatie die je niet bevalt, maar in plaats van daar flexibel uit te bewegen, lijk je je er juist steeds meer in vast te draaien.

In professioneel verband gebruiken we momenteel graag de term ‘agile’. Agility is hip. Maar als we het erover hebben dan bedoelen we vaak de manier waarop we ons werk organiseren en niet hoe we onszelf organiseren. Toch ken jij waarschijnlijk ook wel een paar voorbeelden waaruit blijkt dat de meest invloedrijke, succesvolle en tevreden mensen in het algemeen een lenige geest hebben. Kijken we naar de geschiedenis dan heb je het bijvoorbeeld over mensen als Gandhi, Mandela of Roosevelt. Ze verstaan de kunst om op de golven van het leven mee te gaan en er niet tegenin te roeien of met kracht naar hun hand te zetten. Ze kennen tegenslag – meer dan wij ons überhaupt voor kunnen stellen – maar weten daar zo mee om te gaan dat het niet duurzaam hun leven overneemt en ze toch positieve impact hebben.

Trainen

Wat is hun geheim? Hoe krijgen ze het voor elkaar om flexibel te blijven, ook in periodes dat het (ernstig) tegenzit? Een lenige geest is als een spier die je kunt ontwikkelen. Klinkt simpel en dat is het ook. Het belangrijkste is dat je, net als bij het kweken van spiermassa, consistent bent in je training. En je beste trainingstool daarbij heeft iedereen tot zijn beschikking en is nog eens gratis ook: het stellen van goede vragen.

Vragen bevorderen reflectie. Het stellen ervan schept direct wat afstand tussen jou en de situatie waar je je in bevindt, waardoor je erboven kunt hangen en er op een ander niveau naar kunt kijken. Het kunnen switchen tussen onderdeel zijn van wat er gebeurt en er boven gaan hangen om er naar te kijken, dát is lenigheid van geest, en wat mij betreft de meest waardevolle vorm van agility.

Anatomie van een vraag

Maar niet elke vraag heeft dat effect. Vragen hebben een bepaalde anatomie, waarbij ze uitnodigen tot reflectie. Een ja/nee-vraag zet niet aan tot reflectie, net als vragen waar al een oordeel in zit gebakken (‘het is toch niet vreemd dat…? ‘).

Voorbeelden van vragen die je wél verder helpen:

  • Welke les zit er in deze situatie?
  • Welke keuze kan ik op dit moment maken om het scenario heel anders te laten aflopen?
  • Waar is dat wat me nu overkomt mogelijk een symptoom van?
  • Waar gaat dit écht over?
  • Wat is een kleine eerste stap uit deze situatie?

Dit soort vragen zijn als een soort yoga voor je geest. Zodra je er een gewoonte van maakt om jezelf eerst een goede vraag te stellen voor je kopje onder gaat in je omstandigheden, merk je dat je altijd stabiele grond onder je voeten hebt. Je wordt steeds vaardiger in het schakelen en ontspannen in allerlei situaties. En als dat je tweede natuur is, ben je een force of nature die dat ook bij teams, afdelingen of hele organisaties in het DNA kan brengen.

 

Luister naar De Nieuwe Leiders Podcast

Veranderde tijden vragen om ander leiderschap. In De Nieuwe Leiderspodcast neem ik je mee op onderzoek naar hoe we nieuwe vormen van leiderschap kunnen ontwikkelen in organisaties, teams en – niet in de laatste plaats – onszelf. Samen herschrijven we de definitie van leiderschap. Je kunt hem hier beluisteren of via je favoriete podcast app.
 

DE NIEUWE LEIDERS PODCAST

5666

Ook interessant voor je

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.