Voor beslissers

 

Heb je enig idee wat de verborgen kosten van implementaties zijn?

 

En dan bedoel ik niet de voor de hand liggende kosten als materialen, inhuur of kosten voor communicatie.

Misschien herken je dit:

• Er worden soms (dure) externen ingehuurd omdat het de eigen mensen ontbreekt aan de juiste deskundigheid om een implementatie te begeleiden.
   
• Projecten betekenen: productieverlies. En nee, dat is niet alleen door de werkzaamheden voor het project. Het grootste (vaak verborgen) productieverlies ontstaat vanwege het project. De stammenstrijdjes, het geklaag bij de koffieautomaat, de onduidelijkheden die maken dat mensen niet optimaal kunnen werken. De vele keren dat mensen ‘even’ ongepland moeten aansluiten bij een overleg. Allemaal kosten die niet in de boeken komen, maar er wel degelijk zijn.
   
• Onzekerheid bij personeel is inherent aan projecten. En onzekerheid maakt dat zelfs de meest nuchtere medewerker in de vecht-of-vlucht stand schiet. Gevolg: gedoe, stress en weerstand die ten koste gaat van werkplezier.
   

Het is lastig om een exact prijskaartje te hangen aan verborgen kosten als weerstand, discussies en onderhuids gedoe. Maar een simpele inschatting maakt duidelijk dat hier eenvoudig winst te boeken is.

Het is niet uitzonderlijk dat een project van enige omvang een beslag legt op 10 tot 20% van de totale capaciteit (in uren, budget en aandacht van de top). En bedenk maar dat alleen al de kosten van overmatige stress per medewerker zo’n 200 tot 350 euro bedragen. Als extern projectleider kostte ik meer dan 1000 euro. Per dag! Met doorlooptijden tussen de vier maanden en een jaar is simpel te berekenen dat dat een forse kostenpost is. En dan heb ik het nog niet over de kosten van productieverlies, ontevredenheid bij medewerkers of personeelsverloop ten gevolg van implementaties.

Wat zou het waard zijn om de ‘collateral damage’ van implementaties te beperken? 

• Om de onrust te kunnen managen zodat er minder productieverlies, ziekteverzuim of weerstand is?
• Als kan worden voorkomen dat er wantrouwen of gedoe ontstaat?
• En wat zou het opleveren als in plaats van dure externen je eigen mensen uitstekend in staat zouden zijn het nodige implementatiewerk te doen? Mensen die de organisatie kennen en bovendien duurzaam verbonden zijn met het resultaat?

Een goede projectleider beheerst de kunst van het managen van gedoe. En dat gaat verder dan het alleen in de vingers hebben van een methodiek voor projectmanagement.

Een goede projectleider kijkt verder dan wat er aan de oppervlakte gebeurt en beheerst de kunst van het stellen van scherpe diagnoses. Hij of zij kan de échte bron van het gedoe identificeren en weet de angel eruit te halen.

Een goede projectleider weet wat er nodig is om een project in beweging te brengen en bij te sturen

Een goede projectleider kent de kneepjes van verbindende communicatie, zodat betrokkenen ook echt meegenomen worden in de veranderingen die de implementatie teweeg brengt.

Het programma Moeiteloos Projecten Leiden is daarom een investering die zich direct en meervoudig terug verdient.

Denk hier maar eens over na: als externe projectleider kostte ik meer dan 1000 euro per dag. Voor een fractie van deze kosten leert je eigen personeel duurzaam de kunst van het moeiteloos projecten leiden. Dat is toch een no brainer?

Meer dan een mooie belofte

 

Ik snap dat je je afvraagt of dit niet de zoveelste mooie belofte is. Ik heb namelijk zowel de rol van projectleider als die van manager/beslisser gehad. En in die laatste rol vroeg ik me regelmatig af wat het werkelijke rendement van trainingen was.

Het eerlijke antwoord? Vaak te weinig. Maar de échte vraag is: waar lag dat aan?

Ik wil dat het programma Moeiteloos Projecten Leiden duurzaam resultaat geeft. Daarom bevat het alle ingrediënten voor een optimaal leerrendement:

• De deelnemers worden alleen toegelaten als ze een daadwerkelijk probleem ervaren dat ze willen aanpakken. Ze hebben stress of ervaren moeizaamheid door weerstand of ander gedoe in hun projecten.
• De stof sluit aan bij de verschillende leerstijlen. Niet alleen luisteren, kijken of lezen, maar ook uitwisselen, doen en ervaren.
• Last but not least: wat de deelnemer leert kan direct worden toegepast in de praktijk. Zo integreert en ervaart hij of zij direct de resultaten van het geleerde.